Het meten van de lichtsnelheid klinkt misschien als een lastige klus, maar wist je dat je dit met wat huis, tuin en vooral keuken apparatuur gewoon thuis kunt doen? Een magnetron verwarmt namelijk voedsel met microgolven, een vorm van elektromagnetische straling — net als licht. Deze microgolven hebben, net als geluidsgolven en licht, een bepaalde golflengte (λ), frequentie (f) en snelheid (v). Microgolven bewegen zich voort met de lichtsnelheid c (ongeveer 3·108 m/s).
In de magnetron vormen deze microgolven een staande golf. Dit houdt in dat de amplitude van de golf op sommige plaatsen altijd nul is, zoals te zien is in onderstaand plaatje. Die plaatsen noemen we knopen. Op deze plaatsen warmt de magnetron je voedsel dus niet op. Omdat het nogal vervelend zou zijn als je pannenkoek op één plek nog koud was, terwijl die op een ander plek al was aangebrand, heeft de fabrikant zo’n mooie ronddraaiende schijf in de magnetron gebouwd waar je je shizzle op kunt zetten. Op die manier wordt je pannenkoek overal mooi warm.
Wat je op bovenstaand plaatje ook kunt zien, is dat de afstand tussen twee knopen (d) gelijk is aan de helft van de golflengte. Omdat voor alle soorten golven geldt dat hun snelheid het product is van hun golflengte en frequentie, v = λf, zou je dus de snelheid van de microgolven in de magnetron kunnen bepalen als je de golflengte zou weten; de frequentie kun je vinden op de achterkant van de magnetron. Mocht je de frequentie van jouw magnetron niet kunnen vinden, dan is 2,45 GHz een goede schatting.
En nu komt de grote truc: verwijder de draaischijf uit de magnetron en zet iets in de magnetron dat gemakkelijk smelt en een groot oppervlak heeft. Goede suggesties zijn grote plakken kaas (eventueel gecombineerd met een pannenkoek), boterhammen met een flinke laag boter, een plak chocolade of een bord hagelslag. Zet de magnetron aan totdat je lokaal smeltplekken ziet. De afstand tussen de smeltplekken is gelijk aan de halve golflengte en daarmee kun je de lichtsnelheid uitrekenen: v = λ·f = 2d·f.
Zie ook dit filmpje van YouTube, waarbij opgemerkt moet worden dat boterhammen smeren en filmpjes monteren een hele kunst is.
Tot slot wil ik, om te voorkomen dat ik gelyncht word door de imaginaire natuurkundekerels, nog vermelden dat bovenstaande berekening eigenlijk totale onzin is. De lichtsnelheid is namelijk een afgesproken constante, die exact gelijk is aan c = 299 792 458 m/s. Uit de lichtsnelheid wordt de meter weer bepaald, dus in feite ben je niet de lichtsnelheid aan het meten, maar je liniaal aan het ijken.
Ik heb serieus nog nooit iemand zó slecht boterhammen zien smeren. Een hele prestatie.
Ik ben het geheel eens met Vrouwe Janse.
De persoon die deze boterham smeerde heeft duidelijk een probleem op het gebied van de fijne motoriek.
Meer zeg ik niet.
De Drs.
Drs, Inge Janse is een meneer 😉
Ow…
Duizendmaal excuus. In België is Inge duidelijk en dus onmiskenbaar een meisjesnaam.
De Drs.
het filmpje werk niet (“unavailable”)
De beroemde wetenschapper Professor Walter Russell heeft aamgetoond en beschreven dat: “Light does not travel”, dus van een lichtsnelheid spreken, is dus een achterhaalde uitspraak, hoewel velen dat blijkbaar nog niet weten, of niet begrijpen. Uitleg: Light does not travel, it reproduces itself. But if Light does not travel…then what is its speed? The speed of light depends on the frequency and length of these waves. See his book: The secret of Light – Chapter XII.. there he writes:
Light cannot be seen, it can only be known. Light is still. The sense of sight cannot respond to stillness. That which the eyes “feel” and believe to be Light is but wave motion simulating the idea of Light. Like all things else in this electric wave universe the idea of Light cannot be produced. Electric waves simulate idea only. They do not become idea. When man sees the light of the sun he believes that he is actually seeing light when the nerves of his eyes are but “feeling” the intense, rapid, short- wave vibrations of the kind of wave motion which he senses as incandescence. The intensely vibrant electric current mirrored into the senses of the eyes fairly burns them. They cannot stand that high rate of vibration. The eyes would be destroyed by such a vibration but light would not be the cause of that destruction. Fast motion, simulating light, would be the cause. It would be like sending a high voltage electric current over a wire, so fine that the current would burn it out.
Light cannot be seen, it can only be known. Light is still. The sense of sight cannot respond to stillness. That which the eyes “feel” and believe to be Light is but wave motion simulating the idea of Light. Like all things else in this electric wave universe the idea of Light cannot be produced. Electric waves simulate idea only. They do not become idea. When man sees the light of the sun he believes that he is actually seeing light when the nerves of his eyes are but “feeling” the intense, rapid, short- wave vibrations of the kind of wave motion which he senses as incandescence. The intensely vibrant electric current mirrored into the senses of the eyes fairly burns them. They cannot stand that high rate of vibration. The eyes would be destroyed by such a vibration but light would not be the cause of that destruction. Fast motion, simulating light, would be the cause. It would be like sending a high voltage electric current over a wire, so fine that the current would burn it out.
Man is so accustomed to the idea that he actually sees light in various intensities illuminating various substances to greater or lesser degree that it is difficult for him to realize that his own senses are but acting as mirrors to reflect various intensities of wave motion. But that is all that is happening.
Meer over dit onderwerp, dus in zijn boek met hierboven beschreven titel.