Wetenschapper in één dag

Ben jij 8 tot 14 jaar en heb je morgen niks te doen? Wil jij ook wel eens weten hoe het is om een wetenschapper te zijn? Kans maken op een ontmoeting met een scheikundejongen? Morgen (zondag 19 april) in het Universiteitsmuseum Utrecht organiseert Culturele Zondagen een dag ontdekken en proberen. Ook voor ouders en andere belangstellenden. De begeleidende opdrachten zijn echt heel leuk voor andere geïnteresseerden dan de kinderen. Het programma is van 12.00 tot 16.00 uur en de toegang is gratis. Meer informatie vind je op de site, waar onder andere deze promo staat:

Beweeg een vloeistof met een magneet, ontdek nieuwe planeten met een speciale bril en leer door te sporten over onderzoek naar medicijnen! In het Universiteitsmuseum en in museum & sterrenwacht Sonnenborgh krijgen kinderen van 8 tot 14 jaar vandaag de kans om in één dag te worden opgeleid tot wetenschapper. Uitdagende activiteiten en verwonderende experimenten leiden je door het nieuwste Utrechtse bètaonderzoek. Ook is er de hele middag spannend sciencetheater! Als je de opdrachten volbrengt, wacht je behalve een diploma ook nog een mooie verrassing. Bovendien zullen de diploma’s worden uitgereikt door Nobelprijswinnaar professor Gerard ’t Hooft!

edit: Ik heb de begeleidende opdrachten in .pdf format en toestemming gekregen om ze hier te linken.

Moleculair koken

Wat kan een chemicus die van koken houdt zich nou nog meer wensen? Een kookboek voor de moleculair gastronoom. Ik kreeg ‘Cook & Chemist‘ door Eke Mariën (kok) en Jan Groenewold (chemicus). En het vervolg ‘Meer recepten uit de moleculaire keuken van Cook & Chemist‘.

Cook & Chemist

Na een voorwoord door de grondlegger van het moleculaire koken (Hervé This) en een inleiding door de schrijvers begint het echte werk: het hoe-en-wat achter koken. Mariën en Groenewold leggen simpel uit waarom tijdens het koken dingen gebeuren in de keuken. Sommige smaakstoffen lossen op in water, anderen in olie. Sommigen komen dus beter in de lucht terecht, anderen juist niet. En daar kun je mee spelen. Met het maken van schuimen bijvoorbeeld: als je een laag melkschuim op je koffie doet, smaakt dit heel anders dan als je de melk door je koffie heen roert. Dit komt doordat andere smaakstoffen (die in lucht oplossen en dus opgesloten zitten in de luchtbelletjes van je schuim) zo vrij komen in je mond.

De schrijvers vinden het niet erg om dingen simpeler voor te doen dan dat ze zijn. Ik denk vaak ‘ja maar, hoe…’ en veel dingen worden overgeslagen. Enzymen zijn eiwitten die reacties versnellen, maar in het boek lijkt het alsof alle enzymen knippen. ‘Eiwitscharen’ knippen eiwitten. En eiwitscharen zijn van eiwitten gemaakt. Knippen die zichzelf dan? Nee, dat weet ik best, die knippen hele specifieke eiwitten. Het lijkt net alsof eiwitten heel passief zijn. In hoofdstuk een wordt ook geschreven dat eiwitten smaak geven als ze geknipt zijn. Dat is natuurlijk ook niet altijd waar. Maar het legt wel gemakkelijker uit, door de wereld veel gemakkelijker voor te doen.

Toch ga ik lekker een paar recepten uitproberen (toffee-caramelsaus waarin eiwitten en suikers binden tot smaakstoffen) en dan krijgen jullie van mij weer te horen hoe dat was.

Fijne Pasen,

Aldo

How To Destroy the World with Nanotechnology

Als je van slechte 3D animaties houdt: check deze! Schrijvers van het boek ‘Be Amazing’ roepen in een van de hoofdstukken op om bang te zijn voor nanotechnologie. En daar hebben Random Riggs & Jon Gutman weer een fimpje van gemaakt. Maar wees allen gerust: alles onzin. Self-replicating nanobots zijn (nog) niet in ontwikkeling (in tegendeel, na wat googlen krijg ik geen serieuze hits). Niks om bang voor te zijn.

Later meer nano,

Aldo