Een korte geschiedenis van het opraken van brandstoffen

Onze brandstoffen raken op. Hoe je het wendt of keert, er is gewoon een eindige hoeveelheid brandstof op aarde. En de snelheid waarmee we die gebruiken is groter dan waarmee die aangroeit. Dus er moet een nieuwe energiebron bijkomen. Iedereen weet dit, maar helaas doen maar weinig mensen hier wat aan. Het is die luiheid en gemakszucht. Maar op een dag zal het mis gaan. Die dag zal smerig zijn.

Niet tevergeefs — want iedereen kan een herinnering gebruiken — blijven er mensen over zeuren. En gelukkig maar. Mijn hoogtepunten zijn de comic van de xkcd en het boek van David MacKay. Hieraan kan ik het volgende filmpje toevoegen: “300 jaar fossiele brandstoffen in 300 seconden.”

Een ander filmpje over hoe dom mensen omgaan met materialen (plastic in dit geval, dat wordt gemaakt van aardolie), is het volgende: “Het verhaal van gebotteld water.”

Er komt een tijdperk na dit koolstof-tijdperk. En dan zullen we toch echt over moeten stappen op zonnepanelen of kerncentrales. Echt waar. Ik hoop gewoon maar dat er voor die overgang geen wereldoorlog nodig zal hoeven zijn.