Over ons

De Scheikundejongens, Aldo en Mark, hebben allebei in Utrecht gestudeerd. Hoewel ze natuurlijk scheikunde studeerden, zijn ze overal in geïnteresseerd. Er is veel onzin in de reclame, op het Internet en zelfs in het nieuws. Vooral als het over (natuur)wetenschap gaat.

Deze blog wil scheikunde toegankelijk maken, vooral voor middelbare scholieren. Niet door te schrijven over proefjes — er zijn veel andere websites die dat veel beter kunnen — maar door te schrijven over dingen die we gewoon tegenkomen: grappige comics of filmpjes op het Internet; nieuwsbronnen die domme dingen schrijven; festivals en feestjes waar de wetenschapper-in-de-dop heen wil; een beetje theorie waardoor je de wereld om je heen kan begrijpen.

In navolging van de onvolprezen Wiskundemeisjes willen de Scheikundejongens méér vertellen. Nerds zijn hip en de vraag naar de waarheid is groter dan ooit. Het Internet is een podium voor iedereen en curatie is schaars. Hoe bepaal je wat juist is, en wat niet? De Scheikundejongens geven een tegengeluid aan alle onzin. Wij vertellen over wat je niet op school te horen krijgt. Voor mensen, door de Scheikundejongens. Natuurlijk ook voor meisjes.

Over Aldo

Mijn naam is Aldo G. M. Brinkman en ik was onderzoeker aan de Technische Universiteit Delft. Ik deed onderzoek naar veldeffect transistor-sensors. Voor mijn master  heb ik een jaar onderzoek gedaan bij de vakgroep “Fysische en Colloidchemie” aan de Universiteit Utrecht; een half jaar vakken; en een half jaar onderzoek elders. Voor dit laatste half jaar stage, heb ik onderzoek gedaan in het Cavendish Laboratory aan de Universiteit van Cambridge, UK.

Mijn masteronderzoek ging over de synthese van een nieuw soort MRI-contrastvloeistof. MRI gebruikt een magnetisch veld om, zonder een mens of dier open te hoeven maken, binnenin een lichaam te kunnen kijken. Door speciale magnetische deeltjes te gebruiken, kan dat magnetische veld verstoord worden en ontstaat er extra contrast. De deeltjes die nu commercieel beschikbaar zijn, zijn niet goed (specifiek) genoeg, dus ik doe onderzoek naar betere (specifiekere) deeltjes. Mijn nieuwe deeltjes bestaan uit clusters van ijzeroxide nanodeeltjes, met daaromheen een schil van fluorescent silica.

Naast scheikunde ben ik enorm geïnteresseerd in koken. Moleculair koken ook natuurlijk, wat ik graag ‘koken met voorkennis’ noem. Verder kijk ik graag een goeie art house film en ik heb jaren scouting-ervaringen. Bij wijze van fysieke exercitie doe ik graag squashen en hardlopen. Maar wat ik het liefst doe, is rustig op de bank met een kop warme chocolademelk, schrijven. Meer over mij kun je lezen op m’n persoonlijke website.

Over Mark

Ik heet Mark Vis en werk als postdoc (onderzoeker) aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) aan de vakgroep Fysische Chemie. Daarvoor was ik promovendus aan de Universiteit Utrecht, waar ik ook scheikunde heb gestudeerd.

Sinds 2016 houd ik mij aan de TU/e bezig met complexe mengsels. Praktische voorbeelden hiervan zijn voedingsmiddelen en verf. In veel voedingsmiddelen zitten bijvoorbeeld zowel eiwitten en als polysachariden, maar het probleem is dat die vaak niet compatibel met elkaar zijn. Het gevolg is dat er scheiding optreedt, waarbij er (in het ergste geval) meerdere lagen ontstaan, net zoals olie drijvend op water. Dat betekent het einde van, bijvoorbeeld, de sladressing. In verf spelen dezelfde problemen met bijvoorbeeld de pigmenten en allerlei toevoegingen. Ik doe op dit moment vooral theoretisch onderzoek. In dat onderzoek proberen we beter te begrijpen hoe dat soort mengsels ontworpen moeten worden en proberen realistische modellen op te stellen die ook van toepassing zijn op praktische systemen.

Mijn interesse voor dit onderwerp begon tijdens mijn promotie-onderzoek (2012–2015). Daar deed ik onderzoek bij de vakgroep “Fysische en Colloidchemie” over het maken van emulsies zonder vet of olie. Veel voedingsmiddelen danken hun textuur aan het niet mengen van water en olie/vet. Mayonaise is bijvoorbeeld een sterk geconcentreerde emulsie van oliedruppeltjes in water. Ik onderzocht of stabiele emulsies ook mogelijk zijn zonder olie. Dat bleek inderdaad te kunnen, door gebruik te maken van de incompatibiliteit van eiwitten en polysachariden die ik hiervoor al noemde. Mijn proefschrift is gratis te downloaden via de UU-site.

Voordat ik promovendus werd, haalde ik mijn bachelor en master Scheikunde aan de Universiteit Utrecht. Ik heb ook een half jaar stage gelopen bij de Fysische Chemie vakgroep van de Universiteit van Göteborg in Zweden.

Naast mijn studie, hield ik me bezig met een aantal andere scheikunde-gerelateerde activiteiten. Ik zat in het bestuur van de Scholierenquiz Chemie, assisteerde bij VWO-practica en heb vele VWO’ers begeleid met experimenten voor hun profielwerkstuk.

Natuurlijk houd ik mij ook bezig met ándere dingen dan wetenschap en scheikunde. Een grote hobby van mij is fotograferen: veel van de foto’s die op deze website staan, heb ik gemaakt. Daarnaast volg ik trouw een aantal series en ga ik graag naar concerten. Tot slot hou ik van koken en bak ik graag een taart!