In je mondje

Dag lieve mensen. Er is op de een of andere manier een ongelofelijk hoeveelheid gave sheit aan hardcore chemie op Internet te vinden. En weirdo’s die de chemie doen. Het volgende filmpje slaat alles. Een perfecte chemicus in de dop voerde een reactie in haar mond uit. Azijn + baksoda (E500) → schuim!

Wat hier gebeurt is eigenlijk heel eenvoudig, het is een simpele zuur-base reactie:

NaHCO3 (s) → Na+ (aq) + HCO3 (aq)
CH3COOH (aq) + HCO3 (aq) → CH3COO (aq) + H2CO3 (aq)
H2CO3 (aq) → H2O (l) + CO2 (g)

(Allemaal evenwichtsreacties natuurlijk, maar omdat CO2 gasvormig ontsnapt, nu aflopende reacties.)

Stiekem dus niet zo heel gevaarlijk, al is het azijnzuur in je mond niet lekker. De scheikundejongens vragen zich af wat er gebeurt als je je mond dicht zou proberen te houden of als je een hap bakpoeder in zou slikken en daarna veel cola zou drinken. Buikpijn?

Disclaimer: De makers van de website stellen zich niet aansprakelijk voor schade die direct of indirect verband houdt met het al dan niet opvolgen van adviezen op deze site.

Een praktisch periodiek systeem

Wil jij ook wel eens weten hoe de valentie elektronen opgevult worden, naarmate je verder in het periodiek systeem komt? Hier lieten we al een aantal alternatieve periodieke systemen te zien. Wat wel heel praktisch is, is een kleurcodering die de elektronconfiguratie van een element uitlegt. Van een van de schrijvers van ChemistryBlog:

Periodic Table electron config colour coding

The Basics
s-blocks are blue, d-blocks are green, p-blocks are shades of purple-pink, f-blocks are red. Black are for the elements that have never been studied chemically.

The Exceptions
The d-metals that are missing an s-electron in their octet are teal (green + blue). The f-metals that have an extra d-electron are brown (green + red). The super brights Palladium and Thorium gained or lost two electrons not in their native octet.

It was always difficult for me to remember where in the periodic table the electron configurations do not conform to what I would naively assume. I would hope this type of periodic table keeps it more in the mind of students.

Nanorobotics

Waarom we deze weblog begonnen zijn? Omdat niet iedereen alles kan weten, maar mensen hebben wel graag overal een mening over. Wij willen jullie helpen je een fatsoenlijke mening te kunnen vormen.

Gisteravond op een feestje met veel eerstejaars scheikundigen hoorde ik dat nanobots de nieuwe hype zijn. In Amerika en de UK in ieder geval. In Nederland hoor ik er nooit iemand over.

Twee feitjes: 1) nanobots zijn automatische machines op nanoschaal (alles tussen 10^{-9} en 10^{-7} meter) en 2) in het state of the art onderzoek is het (met veel moeite) mogelijk om balletjes te maken met vertakkingen, waarbij alle balletjes ongeveer dezelfde grootte hebben én op nanoschaal zijn. Ik heb nog nooit van een (toepassing van een) werkende nanomoter gehoord, noch van een object op nanoschaal dat goed (reversibel) kan bewegen. Robots op nanoschaal zijn net zo werkelijk als een praktische tijdmachiene. Sterker nog, enig idee hoe goed we tegenwoordig zijn met robotics? Zolang ze maar één of twee dingen hoeven te doen werken ze prima, maar verder vind ik het vooral tegenvallen (lees: I robot is geen nabije-toekomstmuziek).

Op de jijbuis zijn massa’s filmpjes waarin Het Volk gewaarschuwd wordt tegen De Regering omdat zijn ook al vliegende vogelrobots hebben ter grootte van een knikker, dus de nanobots zitten eraan te komen. Geef toe, heeft dit niet een enorm vliegtuigstrepen-gehalte?

We sluiten af met een nanobot theme song, gesponsord door The Americain Nanobot Council, en een vraag aan jullie: wat zijn jullie ervaringen met nanorobotics? Zijn er mensen in de zaal die wel in vliegtuistrepen geloven of nanobots een serieuze bedreiging vinden?

For further reading: Prey — Self assembling nanostructures become alive and thinking van Michael Crichton (2002).