Vandaag op 10-10-’10 (dat is binair voor 42) krijgt de Nederlandse blogosphere een harde klap. Onze literaire nichtjes, de Wiskundemeisjes, stoppen met bloggen. Ionica is zwanger en Jeanine wil zich meer richten op haar onderwijs (zowel geven als krijgen).
Sinds maart 2006 schrijven De Meisjes om de dag een goed verhaal over wiskunde. Soms luchtig, soms diep. Ze schreven goede boekrecensies en interviews; over De Favoriete Wiskundige Van; vertelde leuke grapjes en deden elk jaar verslag van het Wiskundekamp. Dit laatste is waar de Wiskundemeisjes en de Scheikundejongens elkaar van kennen. Ik ben zelf jaren als deelnemer en als kampleider meegegaan op dat kamp. Daar heb ik een hoop geleerd over de informele kant van wiskunde. Hoe mooi het kan zijn, hoe grappig en hoe leuk. Dit is waar ik Ionica en Jeanine heb leren kennen. Dit is waar ik een wereld van nerds heb leren kennen en ik houd er nog steeds van.
Ionica en Jeanine zijn twee grote spelers in de wereld van de populaire wetenschap. Niet alleen hun blogs zijn bekend, maar ook hun optredens bij Klokhuis en columns in de Volkskrant. Hun blog maakte niet alleen diepe indruk in de exacte hoek, maar is ook onderscheiden met onder andere de Nobiles Blogwedstrijd en Dutch Bloggies.
Ik zou hier een lange en lyrische verhandeling kunnen houden over hoe geweldig de Wiskundemeisjes zijn, maar dat zouden ze alleen maar teveel eer vinden. Ik kan niet anders dan erkennen dat onze nichtjes eigenlijk onze moeders zijn.
Lieve Ionica, lieve Jeanine, we vinden het echt verschrikkelijk jammer dat jullie stoppen met bloggen. We hebben veel van jullie geleerd, zowel over bloggen, als over wetenschapsjournalistiek. Jullie zijn onze literaire inspiratiebron, ons referentiekader. Dank jullie wel voor 4,5 jaar leering ende vermaeck. We gaan jullie missen.
Met een liefdevol en chemisch saluut,
De Scheikundejongens