Na een lezing over de gevaren van nanomaterialen, wil ik de mening van m’n zusje horen. Ze gaat straks haar HAVO examen doen. Na kernenergie en gentherapie, willen veel organisaties dat ‘nano’ niet dezelfde negatieve bijsmaak krijgt.
Waarop m’n zusje — zonder een greinte sarcasme — ad rem antwoordt: “Ik vind dat teveel mensen een mening hebben over iets waar ze geen verstand van hebben. En ik studeer geen scheikunde.”
Waarom we deze weblog begonnen zijn? Omdat niet iedereen alles kan weten, maar mensen hebben wel graag overal een mening over. Wij willen jullie helpen je een fatsoenlijke mening te kunnen vormen.
Gisteravond op een feestje met veel eerstejaars scheikundigen hoorde ik dat nanobots de nieuwe hype zijn. In Amerika en de UK in ieder geval. In Nederland hoor ik er nooit iemand over.
Twee feitjes: 1) nanobots zijn automatische machines op nanoschaal (alles tussen 
Op de jijbuis zijn massa’s filmpjes waarin Het Volk gewaarschuwd wordt tegen De Regering omdat zijn ook al vliegende vogelrobots hebben ter grootte van een knikker, dus de nanobots zitten eraan te komen. Geef toe, heeft dit niet een enorm vliegtuigstrepen-gehalte?
We sluiten af met een nanobot theme song, gesponsord door The Americain Nanobot Council, en een vraag aan jullie: wat zijn jullie ervaringen met nanorobotics? Zijn er mensen in de zaal die wel in vliegtuistrepen geloven of nanobots een serieuze bedreiging vinden?
For further reading: Prey — Self assembling nanostructures become alive and thinking van Michael Crichton (2002).
In deze miniserie getiteld ‘Dansende deeltjes’ beschrijven we drie manieren waarop het getal van Avogadro is bepaald. In het eerste deel zagen we dat hele kleine stuifmeelkorreltjes in water zich net zo gedragen als de moleculen in de lucht: des te hoger je in zo’n suspensie komt, des te lager de concentratie van de stuifmeelkorreltjes wordt. Hetzelfde gebeurt met de concentraties van stikstof, zuurstof en dergelijke als je hoger in de lucht komt. Uit dit fenomeen kon Jean Baptiste Perrin in 1909 de constante van Boltzmann bepalen, en daarmee het getal van Avogadro: 
In 1828 zag botanist Robert Brown dat er in de vacuoles (blaasjes gevuld met vloeistof) van stuifmeelkorrels iets zat, dat continu bewoog. Eerst dacht hij dat dit kwam doordat de stuifmeelkorrels op een of andere manier ‘levend’ waren. Echter, ook de stuifmeelkorrels van een plant die meer dan 100 jaar dood was, vertoonden dit vreemde gedrag. Ook niet-organisch materiaal zoals hele kleine glaskorreltjes vertoonde deze merkwaardige beweging. Met leven kon het dus niks te maken hebben. Maar waarmee dan wel? Verder lezen Dansende deeltjes (deel 2)
Op een Amerikaanse scheikundeblog staat dat er in het tijdschrift Nature Chemistry een artikel staat over alternatieve periodieke systemen der elementen. Wij kennen natuurlijk allemaal het prachtexemplaar opgesteld door Mendeleyev. Dat deze eigenlijk drie dimensionaal is, wisten we ook al. De lanthaniden en actiniden steken er (in het simpelste geval) recht uit (of je verbreed je tabel, maar dat is niet een 3D optie). Maar wat hier getoond wordt, vind ik wel wat ver gaan.
Gelukkig is er ook nog een hele database met periodieke tabellen. Sommigen gaan niet over scheikundige elementen, maar veelal staan er heel erg ingewikkelde dingen tussen.
Het periodieke spiraal:
Tot slot, mijn favoriet:
De Mexicaanse griep veroorzaakt op het moment nogal wat commotie. Hoewel er zeker (nog) geen sprake is van een pandemie is de angst daarvoor wel groot. De Spaanse griep heeft in 1918 naar schatting 20 tot 100 miljoen doden veroorzaakt, en zo’n 20% van de wereldbevolking is besmet geweest. Niet gek, dat men bang is.
Lijkt het jou eens leuk om voor virus te spelen en daarmee de wereld te vernietigen? Check dan dit spelletje!
