Nanobots en science-bla

Om technische redenen was dit weekend de Scheikundejongens-site uit de lucht. Supersorry. Konden we niks aan doen. Onze universiteit is zo lief om ons wat bandbreedte te lenen, maar dit weekend moesten er tests gedaan worden aan het elektriciteitsnetwerk. Vandaar dat onze server tussen vrijdagmiddag en zaterdagmiddag zonder stroom zat.

Desalniettemin een interessante comic over nanobots. Speaking of which, onze universiteit biedt nog steeds geen IPv6 ondersteuning, dus kunnen de SJs ook niet bezocht worden met IPv6. Veel van jullie zal dat vast niks interesseren. Maakt niet uit.

Ook kwam ik vorige week nog een video tegen met een wetenschapper. De video maakt duidelijk hoe wetenschappers klinken als ze tegen niet-wetenschappers rakelen. Enjoy.

Comic via xkcd, video via Carbon-Based Curiosities

Moleculair koken in Klokhuis

“Moleculair koken” is volgens mijn definitie “koken met voorkennis.” Een moleculair kok kent de chemische achtergrond van een recept, weet hij/zij waar op moet letten en wat verbeterd kan worden. Van nature zijn er onder chemici veel goeie koks, maar vreemd genoeg weten veel goeie koks maar weinig van chemie. Zij koken juist meer vanuit traditie en gewenning. Maar achter schijnbaar onnozele tradities, zitten soms verschrikkelijk goeie redenen.

Al eerder schreef ik over Cook & Chemist. Een kok en een chemicus die leuk schrijven en nóg leukere workshops geven. Wij zagen ze ook al eens optreden bij Night of the Nerds. En afgelopen vrijdag waren ze opeens bij Klokhuis. Nou ja, niet helemaal ‘opeens,’ want de Scheikundejongens werken stiekem op hetzelfde lab als waar deze aflevering grotendeels is opgenomen. Hoe dan ook, met gepaste trots presenteren wij: “Moleculair koken” in Klokhuis. Werkt de embedded versie niet, klik dan hier.

Get Microsoft Silverlight
Bekijk de video in andere formaten.

De cult van de labjas

Iedere scheikundestudent zal een aantal dingen moeten kopen: een stapel boeken, een molecuulbouwdoos en een labjas. Vooral dat laatste is natuurlijk wel heel speciaal. Er zijn namelijk niet zoveel beroepsgroepen die een labjas nodig hebben. Sommigen hebben hem voor de status, anderen omdat het van hen verwacht word, maar chemici hebben hem uit pure noodzaak. Vanzelfsprekend worden er hoge kwaliteitseisen gesteld aan zo’n mooie, witte labjas.

Vanaf daar het formele gedeelte. Vanaf dan wordt de reinheid van de labjas overgelaten aan de genade van de student. Een ware cultuur ontstaat rondom de jas. Er zijn studenten die erop tekenen, aantekeningen maken en bijnamen op de jas tekenen. Er worden zuur, loog en anorganisch zouten in de meest prachtige kleuren gemorst. Maar het begint allemaal bij de maat: heb je de juiste maat te pakken kunnen krijgen, of lette je even niet op?

De PhD comics “Piled Higher and Deeper” heeft er een serie comics over gemaakt.

Verder lezen De cult van de labjas

Kunstige waterdruppels

Als experimentalist houd ik wel van mooie plaatjes en filmpjes. Neem bijvoorbeeld ferrofluids, kristallen, opgedroogde drank, een stuk bismut, een chemische tuin of stuiterende waterdruppels. Een docent tipte mij over een supergaaf filmpje van David Quéré, een Franse natuurkundige die zelfs een eigen wikipediapagina heeft. Monsieur Quéré doet onderzoek naar van alles wat te maken heeft met druppels: superhydrofobe oppervlakken, het Leidenfrost-effect en druppels van vloeibaar stikstof en zuurstof in magneetvelden.

In het filmpje laat monsieur Quéré allerlei waterdruppels zien, gefilmd met een hogesnelheidscamera en vertraagd afgespeeld. Druppels die afbreken, druppels in vrije val, druppels die vallen in een bak met water, en zo voort. Het filmpje laat mooi de effecten van oppervlaktespanning, zwaartekracht, luchtweerstand en druppelgrootte zien. Het is misschien een beetje knullig gemonteerd, maar de beelden zijn er niet minder mooi om.

Bedankt voor de tip, Ben.