Vroeger, toen de aarde nog plat was, zowel de lucht als kwik nog schoon, de gulden van hout, water nog kon polymeriseren, alchemie nog in m’n vakkenpakket zat, flogiston me niet koud liet en Jim Carrey zich met kwantum fysica bezig hield…
Jim: “I was just reading this increadible paper (…)”
Sinds jaar en dag ga ik naar een bepaald zomerkamp waar zich een flinke schare nerds verzameld. Op dat kamp ben ik tegenwoordig leiding en deze zomer speelden we onder andere een “record-kermis”. Elke leiding heeft een uitdaging en alle kinderen kunnen langs de leiding om een record te vestigen. De persoon met de meeste records na 2 uur spelen, wint. Wie kan er het langs een bal tussen z’n schouderbladen balanceren, noem zoveel mogelijk decimalen van pi in één minuut (op de goeie volgorde natuurlijk), schat zoveel mogelijk grote getallen (hoeveel liter water is er op aarde; noem de orde van grootte) en maak van de afkortingen in het periodiek systeem der elementen woorden.
Die laatste uitdaging was (natuurlijk) van mij. De regels waren dat elke afkorting maar één keer gebruikt mag worden, langere woorden leveren meer punten op dan korte en volzinnen bonuspunten. Owja, en de woorden moeten allemaal Nederlandse woorden zijn (volgens dezelfde regels als Scrabble). Het resultaat:
CoBRa, BON, TIn IS BrOOs, ScHAt, NiCoTiNe, HoEr, BiNaIr, RuSLaNd, SeKS, LaAg, BOs, KaAs, GeEsTeN MoGeN eErST PaReN pAs Na RuTh, CaNNaBiS, THC, TaBaK, AcNe, PoEs.
Hier zitten natuurlijk wel dubbele elementen in, omdat dit het resultaat is van 2 uur brainstormen. Ik was het meest onder de indruk van de woorden NiCoTiNe, BiNaIr, RuSLaNd en CaNNaBiS. Wel typisch dat deze woorden de langste zijn.
NB: Weten jullie nog andere Nederlandse of Engelse woorden? Wederom leveren volzinnen meer punten op.
Vanmiddag kwam ik een nieuwe webcomic tegen die niet vies is van een beetje bèta-humor. Vandaag op Rock Paper Cynic:
…en nog van een paar weken terug:
Vorige week in xkcd: waarom scheikundigen een gevarieerder liefdesleven hebben.
Ruim een jaar geleden (of misschien wel 2 jaar geleden) kwam ik Phun tegen op het web. Of misschien toch uit een hippe krant. Ik ging naar de site en was erg onder de indruk van het algoritme. Jammer dat m’n laptop die ik toen had niet zo heel veel rekenkracht had, dus ik was al snel uitgespeeld.
Vorige week moest ik weer aan het programmaatje denken, heb die sheit neergeladen en geïnstalleerd. In tijden niets zoiets verslavends gespeeld. Hoewel, het is absoluut geen spelletje. Het geeft een goed gevoel voor wat er in reguliere (Newtoniaanse) fysica belangrijk is. Hoe snel valt een blok van een bepaalde dichtheid, met een bepaald (2D) volume en bepaalde beginsnelheid. En twee blokken? Wat als ze elkaar magnetisch of elektrisch aantrekken of afstoten? En als ze verbonden zijn met veren? Of een muur staat in de weg, een vloeistof tegenkomen/worden of ‘vergast’ worden? Simuleer het met `Phun – 2D physics sandbox’ door Algoryx.
Phun was van origine een master thesis project door een Zweedse student. Het doel van het (in C++ geschreven) algoritme is om mensen een gevoel te geven voor natuurkunde door ze te laten spelen met natuurkunde in een ‘sandbox’. In je eigen achtertuin mag alles mis gaan en command + Z is altijd je redder. Ik was vooral onder de indruk wat anderen hiermee bereikten:
Maak je eigen virtuele sushi:
Of je houdt van piraten en pretparken:
Natuurlijk kom je na vijf uur weergaloos klooien erachter dat je — net als iedereen — iets wil laten ontploffen, afschieten of een Rube Goldberg machine aan het maken bent…
NB: Als je van je computerkracht houdt, zoom niet uit om vervolgens een enorm blok te liquify’en.