Zo, nu is het wel weer genoeg geweest. Mijn docenten wiskunde en natuurkunde klaagden maar raak: “Sorry, maar deze k betekent iets anders dan die k.” En niet één keer, nee nee, geregeld. Presentaties, boeken, artikelen (zowel wetenschappelijke als populair geschreven). Allemaal verwarrend en allemaal hetzelfde probleem. Als we nou appels én peren N noemen, dan zie ik het verschil ook niet meer.
Dus hierbij mijn tip van de dag aan iedereen die wel eens iets schrijft met letters. Gebruik de volgende tekens, en als dat niet genoeg is, kun je er altijd nog super- of subscripts aan toevoegen. En als dát niet genoeg is, zet je er een tilde (~) boven, of een streep erdoorheen (
) of gebruik je één van onze tien cijfers (1; 2; 3; 4; 5; 6; 7; 8; 9; 0).
Is dit duidelijk genoeg? Ben ík duidelijk? We hebben veel om uit te kiezen. Doe er iets mee.
ik ben principieel tegen het gebruik van de omega als een w. en de psi als y. en de chi voor x.
Ben het met Grubber eens. De omega is namelijk zoals het zegt een ‘oo’ klank, de psi is een ‘ps’ klank en de chi een ‘ch’ klank. Ook staat om die reden de phi verkeerd want dat is een ‘f’ klank en geen ‘v’. Maar verder ben ik het wel met je eens dat er te weinig tekens zijn voor alles. Misschien moeten we dan maar cyrillische (die hier nog niet staan) chinese of thaise tekens erbij doen:p.
Oeps, las nu pas tekst bij plaatje, excuses, maar alsnog de hoofdletter phi is er niet.
Latijnse hoofdletter P = Griekse hoofdletter Rho.
Je kunt ook nog uitwijken naar de calligrafische letters, zoals sommige wanhopige natuurkundigen doen.