Afslanken door bijwerkingen?

Geneesmiddelenfabrikant GlaxoSmithKline (GSK) heeft al enkele jaren de vrij-verkrijgbare afslankpil alli op de markt. Hoewel ik er tot een paar dagen terug nog nooit van had gehoord, blijkt het erg populair te zijn in de VS. Het middel werkt doordat het de omzetting van triglycerides in vrije vetzuren blokkeert. Je lichaam kan triglycerides niet opnemen — logisch dat je dan afvalt. Maar omdat het vet niet wordt opgenomen, komt het via de natuurlijke route weer naar buiten, wat nare bijwerkingen tot gevolg heeft.

Schreef ik bijwerkingen? GSK noemt het voedingsgerelateerde neveneffecten. De blog van Angry Aussie verwoordt onze mening goed:

A simplified medical description of the drug is that it’s a fat blocker. It stops your body from absorbing some of the fat in your diet. It doesn’t burn calories. But fat that would have otherwise been absorbed by your body… isn’t. Because fat contains calories less calories will go into your body.

But here’s the most important thing the drug does: it makes you shit oil. Worse, it makes you shit your pants. With oil. This is not the ravings of some fringe conspiracy group, this is what the company tells you itself on its website. Buy our drug if you want to lose weight. Oh, by the way, you’ll end up shitting your pants.

Neat, huh? No wonder it’s selling so well. That large sector of the public that enjoy having their pants filled with liquefied shit has been seriously under-catered to up until now.

Om de bijwerkingen te verminderen, raadt GSK de gebruiker aan om minder vetrijk voedsel te eten. Als je dat doet, krijg je inderdaad minder calorieën binnen. Maar als je minder vetrijk voedsel eet en dit middel níet gebruikt, val je toch ook af? Ik begrijp het niet meer.

Ik vind het belachelijk dat dit geneesmiddel zonder recept te verkrijgen is. Dit middel stimuleert mensen niet om de oorzaak van hun overconsumptie van calorieën aan te pakken, maar alleen het zichtbare effect. Het zet mensen ook niet aan tot het (permanent) verbeteren van hun leefwijze door te kiezen voor gezondere voeding en meer beweging.

Het zaakje stinkt en niet alleen in figuurlijke zin. Lees het hele verhaal op Angry Aussie en blijf ver van dit soort producten vandaan. Bekijk ook eens de bijsluiter.

Bedankt voor de tip, Willem

Serie: Breaking Bad

Rondstruinend over het grote Internet kwam ik bij een serie terecht die ik nog niet kende én die over scheikunde ging. Dit keer geen politiek correcte, informatieve, populairwetenschappelijke documentaire van de BBC, maar een knap staaltje fictie. De serie, Breaking Bad, gaat over scheikunde docent Walter White, bij wie terminale longkanker wordt geconstateerd. Om de toekomst van zijn familie op financieel gebied veilig te stellen en omdat de verzekering de kosten voor de behandeling niet dekt, besluit Mr. White met een oud student een harddrug te gaan maken en verkopen. Ze maken methamfetamine, beter bekend onder de namen meth en crystal meth. Een noot van de SJs: vieze drug, niet proberen. Bekijk het filmpje hieronder voor een voorproefje.

De serie is nu bezig in haar derde seizoen en is onder meer bekroond met vier Emmy Awards. Ik heb seizoen één inmiddels gekeken en vind de serie erg goed, al is hij in het begin wel wat deprimerend. Daar staat tegenover dat de chemie in de serie grotendeels lijkt te kloppen. Grotendeels, want in onderstaand filmpje heb ik tóch een foutje kunnen ontdekken. Herken jij hem?

Vanavond op BBC2: The Story of Science

De BBC, de publieke omroep van het Verenigd Koninkrijk, maakt naar mijn mening prachtige documentaires. Wereldberoemd zijn bijvoorbeeld Planet Earth en Life. Meer in de hoek van de scheikunde vinden we Chemistry: A Volatile History (waar we al eerder over schreven) waarin theoretisch fysicus Jim Al-Khalili uit de doeken doet hoe de elementen van het periodiek systeem zijn ontdekt.

De BBC zendt nu wéér een mooie zesdelige documentaire uit getiteld The Story of Science: Power, Proof and Passion. Bekijk onderstaand filmpje voor een voorproefje.

Presentator Michael Mosley, die zelf geneeskunde studeerde, gaat in de serie na hoe prangende vragen in de wetenschap werden beantwoord. Aflevering één draaide om de vraag “What is out there?” en ging na hoe men er bijvoorbeeld achter kwam dat de aarde niet het middelpunt van ons zonnestelsel is. In aflevering twee stond de vraag “What is the world made of?” centraal. Deze aflevering had een meer scheikundig tintje en vertoonde enige overeenkomst met de serie “Chemistry: A Volatile History.”

Aflevering drie gaat om de vraag “How did we get here?” en wordt vanavond (dinsdag 11 mei) om 22.00 uur uitgezonden op BBC 2. Hieronder alvast een voorproefje. Volgende week dinsdag is er weer een aflevering.

Bizarre link

Vorige week op een feestje drukte een chemicus mij een krantenknipsel in de handen. Voor de wat jongeren onder ons: vroeger werd het nieuws éénmaal per dag op papier gedrukt en daarna rondgebracht. De aanbieder van het uitgeknipte stukje papier wist me niet te vertellen wanneer het gedrukt was maar de advertenties op de achterkant van het knipsel waren bizar. De aangeboden goederen werden van de hand gedaan voor bedragen met een vreemde eenheid. Den gulden.

Het knipsel beschreef een website die opgericht is in 1997. Bizarre Labs zegt een museum te zijn voor klassieke doe-het-zelf experimenten. De webstek won verschillende prijzen, maar allemaal in het vorig millennium (toen Yahoo! nog hip was en het Internet nog een vrachtauto). Desalniettemin heb ik me kansloos lang vermaakt met alle experimenten die er te vinden zijn.

Ik kan hier lang of kort over zijn, maar ik stel voor dat je zelf een kijkje neemt. Fantastische nostalgische gevoelens maakten zich van mij meester, aan een stijl waarin websites gelukkig niet meer worden gemaakt. Klik snel door naar de categories pagina voor veel experimenten die je, zo wordt beloofd, thuis in je eigen keuken kan uitvoeren. Maar je scheikundedocent wil er vast wel een aantal in de les doen.

Bedankt voor de tip, pappa van Anne

Chemische fomules in Word

Als je iets schrijft over scheikunde, wil je nog wel eens een structuurformule in je tekst zetten. Er zijn een aantal programma’s die hele mooie structuurformules (zowel 1D als 2D, soms 3D) kunnen maken. Verreweg het meest fantastische en uitgebreide chemische programma dat ik ken, is Chemdraw. Maar voor iedereen die de $2.000 wat veel geld vindt voor een kopie van ChemDraw, heeft Microsoft een alternatief.

Chemistry Add-In for Microsoft Office Word — of wat korter, Chem4Word — is gratis en open-source. Dat betekent dat iedereen het mag gebruiken en programmeurs/ontwikkelaars zijn vrij de code aan te passen. Misschien wat minder interessant voor de gemiddelde gebruiker: Chem4Word gebruikt Chemical Markup Language (CML), dat gebaseerd is op XML. De clou is dat de onderliggende code platte tekst is, maar dat die wel plaatjes kan genereren.

Pablo Fernicola legt in het volgende (Engelse) filmpje uit hoe het werkt. Merk op dat Chem4Word alleen werkt voor Office 2007 en 2010. Als je een oudere versie draait: bespaar je de moeite.

Voor hen die een gratis programma zoeken dat chemische formules en structuren maakt, is er nog ChemSketch Freeware. Dit programma is voor niet-commerciële doeleinden en de gratis versie komt zonder technische ondersteuning. Als je dus vragen hebt, of het is kapot, word je door de makers niet geholpen.

En dan sluit ik graag af met mijn lijfspreuk over tekstverwerken:

Als het opmaken van een tekst in MS Word niet lukt, ligt dat meestal aan Word; als het opmaken van een tekst met LaTeX niet werkt, ligt dat altijd aan jezelf.

Chem4Word via Chemical & Engineering News