Dingen waar chemici van houden

Net zoals vorig jaar kom ik opeens overal lijstjes tegen van Amerikaanse chemici die bloggen over de dingen die ze leuk vinden. De initiator Chemjobber stelde een lijst der lijsten samen, en later compileerde azmanam (van The Chemistry-blog) een nog langere lijst (waar wij ook op staan!). Andere hoogtepunten zijn die van The Scientist Next Door, Chemist Geek en LabMonkey4Hire. Na lang peinzen over of ik dit bericht in de vorm van een epos wilde gieten, of een sonnet, of een haiku, laat ik het toch maar bij een eenvoudige lijst-van-12:

  1. kleurveranderingen tijdens een reactie; luminescentie, fosforescentie, eigenlijk alle emissie en transmissie tussen de 400–700 nm;
  2. een eenvoudige formule die je observatie precies verklaart;
  3. obscuur glaswerk met veel stof;
  4. oude professoren die anekdotes vertellen aan de koffietafel;
  5. professoren die met labjas door het laboratorium struinen;
  6. de terugkerende discussies met/over/door natuurkundigen;
  7. een labjournaal waarin je later belangrijke details terug vindt;
  8. ruiken aan chemicaliën, terwijl je best weet dat je dat niet mag/moet doen;
  9. glaswerk met slijpstukken (vooral het invetten voor het vacuüm);
  10. een docent die nog wel een proefje voor thuis weet;
  11. piranha-zuur of loog-in-alcohol gebruiken, als koningswater niet werkt;
  12. een getailleerde labjas (met je eigen naam erop).

In de commentaren hieronder lezen we erg graag over jullie favoriete dingen in de scheikunde.

Het elementenlied met PToV

“The Elements Song” van Tom Lehrer is een absolute klassieker in de scheikundegemeenschap. Tom Lehrer was komediant, musicus en wiskundige, maar zover ik weet is hij al lang niet meer actief. Volgens mij (en volgens Wikipedia) leeft de goede man ook nog, maar hij zou dan wel al 82 jaar oud zijn. Veel mensen zullen hem dus niet kennen, maar zijn bekendste werk is het lied waarover hij het volgende zei: “Dit zou nog wel eens handig kunnen zijn, voor sommigen van jullie, onder wat bizarre omstandigheden. Het is simpelweg de namen van de chemische elementen, onder een mogelijk herkenbaar deuntje.”

We schreven al eerder over dit lied, dat gezongen werd in het Nederlands door Robbert Paul, op BBC1 door Daniel Radcliffe en in het Japans door twee schattige meisjes. En nu hebben onze vrienden van The Periodic Table of Videos (PToV) ook een versie bij elkaar geknipt. Enjoy.

Via ScienceBase

De gamer als onderzoeker: Power of Research

Eerlijk is eerlijk: eerst moest ik hard lachen over hoe hoog er van de toren werd geblazen, maar langzaam aan kwam ik erachter dat deze game best wel aardig gemaakt is. Lach eerst even met me mee:

Virtueel met DNA, eiwitten en kloontechnieken spelen, virtueel subsidie aanvragen, virtueel publicaties schrijven en uiteindelijk virtueel een compleet lab runnen en rijp zijn voor een virtuele Nobelprijs. Dat kan allemaal in het onlinespel Power of Research, waarmee de life sciences op Europees niveau de concurrentie met World of Warcraft willen aangaan. Na een proefperiode werd het spel woensdag officieel gelanceerd (…).

Arjen Dijkgraaf, C2W

Er zijn natuurlijk maar weinig games die de strijd aan kunnen gaan met WoW, laat staan het spel waarmee ik jullie kennis wil laten maken: Power of Research. Het doel is om een succesvol laboratorium te runnen, alsof je een echte wetenschapper bent. Een onofficiële handleiding voor het spel is hier te vinden. We zijn wel vaak in aanraking gekomen met games die wetenschap, of scheikunde specifiek, aantrekkelijk willen maken. Chemie is Overal had al wat aardigs met Mijn Chemie en natuurlijk was er ook nog de Mexicaanse griep. Zo zijn er nog een aantal games, maar die zijn zo intens slecht, dat we die liever niet onder de aandacht brengen.

Het spel is erg uitgebreid. Zo uitgebreid zelfs dat je er een beetje in zou kunnen verzanden. Maar aan de andere kant gaat het ook niet veel dieper dan FarmVille. Ik zal eerlijk toegeven dat ik het veel te druk heb om dit spel uitgebreid te spelen. Ik heb een beetje rondgekeken en ik denk dat je er massa’s vrije tijd mee kan vullen. Heerlijke procrastinatie. Ik hoor graag in de commentaren hieronder wat jullie van het spel vinden.

Nanobots en science-bla

Om technische redenen was dit weekend de Scheikundejongens-site uit de lucht. Supersorry. Konden we niks aan doen. Onze universiteit is zo lief om ons wat bandbreedte te lenen, maar dit weekend moesten er tests gedaan worden aan het elektriciteitsnetwerk. Vandaar dat onze server tussen vrijdagmiddag en zaterdagmiddag zonder stroom zat.

Desalniettemin een interessante comic over nanobots. Speaking of which, onze universiteit biedt nog steeds geen IPv6 ondersteuning, dus kunnen de SJs ook niet bezocht worden met IPv6. Veel van jullie zal dat vast niks interesseren. Maakt niet uit.

Ook kwam ik vorige week nog een video tegen met een wetenschapper. De video maakt duidelijk hoe wetenschappers klinken als ze tegen niet-wetenschappers rakelen. Enjoy.

Comic via xkcd, video via Carbon-Based Curiosities

Moleculair koken in Klokhuis

“Moleculair koken” is volgens mijn definitie “koken met voorkennis.” Een moleculair kok kent de chemische achtergrond van een recept, weet hij/zij waar op moet letten en wat verbeterd kan worden. Van nature zijn er onder chemici veel goeie koks, maar vreemd genoeg weten veel goeie koks maar weinig van chemie. Zij koken juist meer vanuit traditie en gewenning. Maar achter schijnbaar onnozele tradities, zitten soms verschrikkelijk goeie redenen.

Al eerder schreef ik over Cook & Chemist. Een kok en een chemicus die leuk schrijven en nóg leukere workshops geven. Wij zagen ze ook al eens optreden bij Night of the Nerds. En afgelopen vrijdag waren ze opeens bij Klokhuis. Nou ja, niet helemaal ‘opeens,’ want de Scheikundejongens werken stiekem op hetzelfde lab als waar deze aflevering grotendeels is opgenomen. Hoe dan ook, met gepaste trots presenteren wij: “Moleculair koken” in Klokhuis. Werkt de embedded versie niet, klik dan hier.

Get Microsoft Silverlight
Bekijk de video in andere formaten.