Travie McCoy & Bruno Mars huilen met je mee

Misschien moeten we maar een categorie “muziek” maken. En een categorie “Wattefak-vrijdag”.

Na Het Elementenlied door Harry Potter, Bad Project en Most Beautiful Girl in the Lab, presenteren de Scheikundejongens met gepaste trots: “PhD” door Christie Wilcox.

Met de songtext:

I wanna get my PhD so fricking bad
Get all of those jobs I never can
I wanna be on the cover of Science Magazine
And all your future research will cite me

Oh every time I close my eyes
I see my name with letters on the side
Oh call me doctor if you don’t mind, oh yeah
You’ll see, my life will be complete
When I get my PhD

I would have an office of my own
Where I can be alone, buy myself a nice chair
Close my eyes and sit there
You know, I’ll prolly make my TAs do the grading
Meanwhile I’ll hit the beach for a bit of sunbathing
When I give a lecture, they’ll all sit up and listen
Every single undergrad will wanna be in my section
And the grad students, hell they’ll love me too
Cuz aint no other doc that can do what I do
Check it – I was born to excel
In just a few years I’ll be polishing my Nobel
Just don’t call me misses such-and-such
That’s Doctor Christie, thankyouverymuch.

Oh every time I close my eyes…

I’ll be getting grants from government
Saving for retirement
And still will be able to afford to live decent
You know, above the poverty line
Cuz as a grad student I can barely scrape by
I think I’m gonna pay my future students better
I’ll be raking in grant money so it won’t even matter
They’ll be able to afford things like food and clothes
They’ll have it so good, man, they won’t even know
None of my students will suffer like me
They’ll fully funded, living easy
I know we all have a similar dream
So grad students out there, raise your glass and sing with me

I wanna get my PhD so fricking bad…

Naar het origineel van “Billionaire” van Travie McCoy feat. Bruno Mars. Het origineel kun je hier als mp3 downloaden.

Bedankt voor de tip Laura.

Het tijdschrift voor de gefaalde experimenten

In het ideale geval werkt wetenschap ongeveer als volgt: wetenschappers doen een experiment, schrijven een artikel over hun bevindingen, sturen dit naar een tijdschrift, wordt het artikel nog een paar keer goed kritisch bekeken en verbeterd, en uiteindelijk wordt het gepubliceerd. Hieraan kleeft in elk geval één nadeel: alleen de resultaten van succesvolle experimenten worden gedeeld.

Maar wanneer een bepaald experiment niet blijkt te (kunnen) werken, wordt dat meestal niet gepubliceerd. Voor de wetenschapper kost het schrijven van een artikel veel tijd, die misschien beter besteed kan worden aan het bedenken en uitvoeren van een nieuw experiment. Voor een tijdschrift is zoiets ook weinig interessant, want daar trek je weinig lezers mee. Ook levert het voor beide partijen weinig faam op. Soms komt dit soort informatie nog terecht in een Bachelor-, Master- of PhD-thesis, maar die zijn over het algemeen niet (zomaar) publiekelijk beschikbaar en worden meer via het informele circuit verspreid.

Desondanks zou het toch nuttig zijn als dat soort experimenten wél op een fatsoenlijke manier gepubliceerd worden. Daarmee kun je hopelijk voorkomen dat andere wetenschappers hetzelfde gaan proberen en dus óók hun tijd verdoen. Daarom is er nu een serie van tijdschriften voor experimenten met álle resultaten: The All Results Journals. Er zijn nu vier All Results Journals: voor natuurkunde, scheikunde, biologie, en nanotechnologie. Daarnaast bestond er al een tijdje het hiervan losstaande Journal of Negative Results in Biomedicine.

De artikelen van de All Results Journals worden nagekeken door andere wetenschappers (ge-peerreviewed) en zijn publiekelijk toegankelijk (open access). Helaas zijn de journals op dit moment nog wel érg leeg. De natuurkunde en nanotechnologie edities zijn nog helemaal leeg, terwijl de scheikunde en biologie edities beiden 2 artikelen bevatten. Dus bij dezen een oproep aan alle wetenschappers: schrijf je mislukte experimenten op en stuur ze naar de All Results Journals.

Via Chemistry Blog.

Scheikundedoos zonder chemicaliën

Als scheikundige huil ik zachtjes om de onwetendheid van alle chemofoben. Dat zijn mensen die denken dat ‘chemicaliën’ slechter zijn dan ‘natuurlijke stoffen.’ Zoiets is belachelijk. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat over het algemeen, stoffen die uit de natuur gewonnen worden, beter voor de gezondheid zijn dan stoffen die door de mens gesynthetiseerd zijn. De angst voor chemicaliën is vanuit een perspectief van slechte ervaringen te begrijpen, maar niet te rechtvaardigen.

Vorige week kwam het bericht binnen van een nieuwe scheikundedoos. De wat ouderen onder ons kennen dat fenomeen beter dan de rest van ons. Ikzelf heb bijvoorbeeld nog nooit een échte scheikundedoos gezien. Er zouden allemaal spullen in zitten waarmee de mysterieuze wetten van de natuur ontrafeld zouden kunnen worden. Ik stel me iets voor met reageerbuizen, een vergrootglas, een spateltje, een glazen roerstaafje en natuurlijk wat chemicaliën. Mooi zuiver demiwater en wat minder gevaarlijke zouten (wel aan kunnen raken, maar eten is giftig). Dat lijkt mij een mooi begin voor een scheikundedoos.

De scheikundedoos waarvan ik vorig week hoorde, zorgde ervoor dat ik eventjes zachtjes moest huilen. Laten we eerst even naar de productbeschrijving kijken. Een plaatje.

Er staat op de doos: “CHEMISTRY 60 — 60 Fun Activities With No Chemicals”. Er zitten in deze scheikundedoos géén chemicaliën! HALLO! DAT KAN NIET! Natuurlijk is het een leugen, omdat er zeepwater, plastic en spul om kristallen mee te groeien in zitten. Alle stoffen in de wereld zou je ‘chemicaliën’ kunnen noemen. Zelfs water (kan gevaarlijk zijn). Maar afgezien daarvan: ik vind het belachelijk dat er bedrijven zijn die op deze manier wetenschap willen promoten. Het is een leugenachtige en pretentieuze poging om geld te verdienen aan chemofoben.

Via Geekology, The Journal of AYFK en Dominique.

Proefjes voor het basisonderwijs

In 2004 is op initiatief van Het Grote Wetenschappelijke Opperhoofd Robbert Dijkgraaf, de website proefjes.nl opgericht. Op deze website zijn eenvoudige experimenten te vinden voor kinderen vanaf 8 jaar. De proefjes laten de leerlingen op een leuke manier kennis maken met natuurkunde, scheikunde en biologie. Voor de proefjes zijn over het algemeen geen bijzondere materialen nodig en de proefjes zijn kind-veilig.

De proefjes zijn ingedeeld rond thema’s, zoals lucht, vuur, water en elektriciteit. Ook zijn bijvoorbeeld alle scheikunde-gerelateerde proefjes terug te vinden via scheikunde.proefjes.nl. Leerkrachten uit het basisonderwijs kunnen voor hun leerlingen kant-en-klare werkboeken downloaden. Verder zijn er op de site ook filmpjes te vinden die in samenwerking met de VPRO zijn gemaakt. Helaas is voor het bekijken van die filmpjes RealPlayer nodig, wat toch een beetje uit de tijd is geraakt. Misschien kunnen de makers de filmpjes ook op YouTube zetten? Wel zo eenvoudig.

Op de site staan een boel leuke proefjes. Een aantal van mijn favorieten zijn:

Er staan nog veel meer leuke proefjes op de site, dus neem vooral een kijkje.

Homeopatie werkt niet

Homeopathie is een ‘alternatieve geneeswijze’. Dat betekent dat de theorie van de homeopathie geen onderdeel uitmaakt van de moderne wetenschap. We weten dat homeopathie niet werkt en niet deugt als theorie.

In de homeopathie worden geneesmiddelen opgelost en daarna verdund. Door op een bepaalde manier te verdunnen, zou de werkzaamheid toenemen, naar mate er meer verdund wordt. Dit gaat natuurlijk direct in tegen de regel in de geneeskunde en farmacie, waarin werkzaamheid en giftigheid juist positief afhangen van de concentratie: hoe geconcentreerder het geneesmiddel, hoe werkzamer het wordt. Na een te hoge concentratie is de werking te sterk, worden de bijwerkingen te sterk en maakt dat het giftig. In de homeopathie worden geneesmiddelen juist meer werkzaam naarmate ze meer verdund worden.

Een andere tegenstelling in de homeopathie heeft ook te maken met verdunningen. Er zou namelijk oneindig vaak verdund kunnen worden. Een zuiver geneesmiddel wordt de (moeder)tinctuur genoemd, die verdund kan worden tot meer werkzame verdunningen. Tien maal verdunnen wordt ook wel D1 genoemd, honderd maal verdunnen D2, et cetera. D60 is de meest gebruikelijke verdunning die goed genoeg werkt voor de meeste toepassingen. Dat betekent dat 1 op de 1060 moleculen in de (hypothetisch perfecte) oplossing, de originele tinctuur is. Vergelijk: in 1 liter water zitten 1025 moleculen. Helaas zijn er op aarde veel en veel minder moleculen dan dat, dus de kans dat je in je homeopathisch verdunde D60-medicijn werkzame stof zal vinden is nul.

Een laatste tegenstelling tussen homeopathie en de moderne wetenschap die ik wil noemen, is de kijk op het lichaam. In de wetenschap wordt het lichaam gezien als een verzameling chemische reacties. Dat zijn allemaal kleine mechanismes die op elkaar inspelen en ziekte is op die manier een defect in een van de mechanismen. In de homeopathie daarentegen is ziekte een verstoring in de levenskracht van een mens of dier. Zo’n verstoring wordt nooit veroorzaakt door iets van buitenaf, zoals bacteriën of virussen, maar door een negatieve state-of-mind. Die verstoring moet niet hersteld worden door een tegengestelde kracht uit te oefenen, maar moet verholpen worden door juist een gelijke kracht uit te oefenen. Een medicijn tegen malaria zou dezelfde symptomen moeten geven op een gezond persoon, als malaria zelf.

Nu wil ik een heel belangrijk punt maken: homeopathie werkt niet. Dat betekent niet dat homeopathische medicijnen geen effect hebben, maar dat de theorie niet deugt en niet uitlegt hoe ziekte en genezing werkt.

Een tinctuur of een homeopathisch verdund medicijn — dat wil zeggen dat er geen werkzame moleculen in het medicijn zitten — kán wel een resultaat hebben. Dit resultaat wordt toegeschreven aan het placebo-effect. Dit is een zuiver psychologische effect dat sterk wordt bepaald door de culturele achtergrond van de patiënt. Het beeld van de patiënt over de werking van een medicijn is sterk verantwoordelijk voor het daadwerkelijke effect van het medicijn. Het placebo-effect is niet hetzelfde als homeopathie, omdat het een goed bewezen theorie is, die wél onderdeel is van de moderne wetenschap. Helaas wordt het nog maar matig begrepen, omdat er erg veel factoren meespelen in de psychologie, maar dat betekent niet dat het niet waar is. In het onderstaande Engelstalige filmpje hieronder kun je meer leren over de rare resultaten van het placebo-effect.

Nogmaals: homeopathie is een theorie die niet waar is — dat wil zeggen, geen onderdeel is van de wetenschap — en de positieve resultaten van homeopathische medicijnen zijn niet sterker dan het placebo-effect.