Tag: zilvermoleculen

Talent op zaterdag

Allereerst wensen de Scheikundejongens jullie allemaal een gelukkig 2011 toe. Het Internationale Jaar van de Chemie is begonnen en we hebben er zin in. Gerelateerd hieraan heeft de Universiteit Utrecht een interview bij mij afgenomen dat vandaag op de “Talent op Zaterdag”-pagina staat (originele interview en permalink). Without further ado:

Zaterdag – Talent op zaterdag
Denk je dat studenten alleen maar studeren? Leven medewerkers alleen voor hun werk? Hoe besteden alumni eigenlijk de zaterdag? In het weekend laten onze talenten een ander gezicht zien. ‘Talent op zaterdag’ brengt de nevenactiviteiten in beeld en sluit de week passend af.Inspiratie
Anderhalf jaar geleden kwam Nivea met een deodorant met “zilvermoleculen”. Iedere chemicus krijgt kippenvel van dit soort termen: zilver vormt geen moleculen omdat het een metaal is. Een belachelijke fout. Uit frustratie, maar ook uit liefde voor de scheikunde, ben ik met een vriend van me een weblog begonnen: Scheikundejongens.nl.

Ambitie
In deze tijd is het gemakkelijker dan ooit om een mening over te brengen aan een groot publiek. Veel van die meningen zijn slecht onderbouwd, terwijl ze wel als ‘de Waarheid’ gepresenteerd worden. Onze weblog is een tegenbeweging en legt in eenvoudig Nederlands uit hoe het wél zit.

Daarnaast is er het gebrek aan leuke en laagdrempelige scheikunde. Bij het maken van alle producten in de Westerse wereld is wel een chemicus betrokken geweest. Waarom weten mensen dan nog steeds zo weinig over scheikunde? Wetenschap hoeft namelijk niet ingewikkeld te zijn, maar kan correct, interessant én simpel uitgelegd worden.

2011: Het Internationale Jaar van de Chemie
In 1911 kreeg Marie Curie de Nobelprijs voor de scheikunde. Een eeuw later vieren we dat met een jaar lang aandacht. Ik vind het belangrijk dat mensen een beter beeld krijgen van wetenschap, maar nog belangrijker vind ik de aandacht voor vrouwen in de wetenschap. Dat zijn er namelijk veel te weinig en daar moet écht iets aan gebeuren.

Aldo G. M. Brinkman is vijfdejaars scheikundestudent en samen met Mark Vis auteur op de populaire weblog Scheikundejongens.nl.

De Scheikundejongens één jaar!

Driewerf hoera voor ons! Hoera, hoera, hoera!

Vorig jaar maart werd er een reclame uitgezonden voor een deodorant waarin zilvermoleculen zouden zorgen voor minder geurtjes. Toen knapte er iets. Tijdens een pauze hebben we er hard om gelachen. Alsof we kiespijn hadden. En van het een kwam het ander. Geïnspireerd door het succes van de Wiskundemeisjes begonnen we de Scheikundejongens (SJs).

En bij een verjaardag, horen cadeautjes! Na lang nadenken hebben we maar één wens. Of eigenlijk wel meer, maar één daarvan is gratis: een eigen Wikipedia entry. Zelfbevlekking all over the place.

Nu een interessante vraag. Wie zijn onze bezoekers? Geen idee. Maar, gelukkig heeft Google het antwoord. Bij wijze van feestje, een heleboel experimentele data die we frivool zullen interpreteren. Klik op een afbeelding voor een vergrootte versie.

Het aantal bezoeken is ongelijk aan het aantal bezoekers. De dip rond de jaarwisseling komt natuurlijk doordat we in de kerstvakantie niet gepubliceerd hebben.Natuurlijk zijn we ook geïnteresseerd in hoe laat onze bezoekers langs komen. Kleine dipjes rond etenstijd.

Natuurlijk zijn we ook geïnteresseerd in hoe laat onze bezoekers langs komen. Kleine dipjes rond etenstijd.

Maar nu de vraag: waar komen onze bezoekers dan vandaan? Van alle bezoeken komt 85% uit Nederland en ongeveer 10% uit België.

Verreweg de meeste bezoeken komen uit Utrecht (17%) en Amsterdam (11%)

En wat voor OS en software gebruiken onze bezoekers?

Van de Windowsgebruikers gebruikt 63% XP, 28% Vista en 6% Windows 7. Van de Macintoshgebruikers draait ongeveer 46% Intel Leopard, 40% Snow Leopard en 6% Leopard op een PowerPC.

Browsers?

Van de Internet Explorer begruikers gebruikt 50% niet de laatste versie (IE 8), van de Firefox gebruikers gebruikt 90% geen FF3.6.

En als laatste de combinatie browers per besturingssysteem.

Tot slot de vraag wat de SJs ons allemaal hebben opgeleverd. 140 Berichten, 6 pagina’s en meer dan 300 reacties. In het afgelopen jaar zijn we tweemaal van domeinnaam gewisseld en we zijn erg blij met de huidige opzet van de weblog. Vooral de nieuwe profielwerkstukpagina vinden we een hele aanwinst. Natuurlijk zullen we hem blijven updaten, maar we zijn altijd bezig om nieuwe dingen te verzinnen voor de SJs. Zo hebben we sinds een maand of wat ook een eigen Twitter waar we inside scoops los laten en updaten over nieuwe berichten op de SJs. En de SJs zijn ook prima te volgen via de iPod Touch en iPhone.

En de grootste hoogtepunten? Een respectabele trouwe fanbase, twee aanbiedingen voor een column, één aanbieding om een boek te gaan schrijven, een baan én een televisieoptreden.

Elektronen, zilver en leugens

Halverwege de middelbare school zag ik voor het eerst een plaatje van een atoom. Een zwarte stip met een roodachtige gloed. De stip heet kern en de gloed elektronenwolk. Daar begonnen de leugens.

Ik vind dat je best tegen mensen mag liegen. Om bestwil. En dat hoeft niet altijd een klein leugentje te zijn, dat mag ook best een enorm leugen zijn. Als het leven van die mensen daar gemakkelijker, fijner en beter op wordt in ieder geval. Ik leerde op de middelbare school vooral halve waarheden en leugens. ‘Meten is weten’, ‘om een kern zitten een bepaald aantal elektronen’ en meer van dat soort waardevolle onnozelheden. Het maakte mijn leven duidelijk en zo stiefelde ik op m’n examen af in de volle veronderstelling dat ik ergens wat van wist.

Elektronen zitten niet om kernen heen. Maar hoe dat wel zit, verklap ik niet. Dat begrijpt geen mens. Zover ik weet is er nog nooit iemand geweest die de diepere betekenis van de quantum mechanica heeft begrepen. Behalve dr. Manhattan dan. Maar hij zegt dat je van lood geen goud kan maken en dat is een leugen.

‘De unieke formule [van Nivea for men silver protect] bevat actieve zilvermoleculen (…)’ is het walgelijkste leugen dat ik de afgelopen tijd tegen ben gekomen. Zilver is een metaal en vormt dus een kristalrooster en geen moleculen. Dat leerde ik al vroeg op de middelbare school. De suggestieve plaatjes van deze moleculen in de Niveareclame hebben niks met de werkelijkheid te maken en het doet pijn in mijn chemisch hart. Waarom dat pijn doen? Dat kan ik niet uitleggen. Vertel tegen je banketbakker dat zijn cakejes gemaakt zijn van kots, vertel een bouwvakker dat gewapend beton een waardeloos materiaal is of een meisje dat ze dik is. Pijn in hun hart. Of het nu waar is of niet.

Liefs,

Aldo