Tag: chemicus

De cult van de labjas

Iedere scheikundestudent zal een aantal dingen moeten kopen: een stapel boeken, een molecuulbouwdoos en een labjas. Vooral dat laatste is natuurlijk wel heel speciaal. Er zijn namelijk niet zoveel beroepsgroepen die een labjas nodig hebben. Sommigen hebben hem voor de status, anderen omdat het van hen verwacht word, maar chemici hebben hem uit pure noodzaak. Vanzelfsprekend worden er hoge kwaliteitseisen gesteld aan zo’n mooie, witte labjas.

Vanaf daar het formele gedeelte. Vanaf dan wordt de reinheid van de labjas overgelaten aan de genade van de student. Een ware cultuur ontstaat rondom de jas. Er zijn studenten die erop tekenen, aantekeningen maken en bijnamen op de jas tekenen. Er worden zuur, loog en anorganisch zouten in de meest prachtige kleuren gemorst. Maar het begint allemaal bij de maat: heb je de juiste maat te pakken kunnen krijgen, of lette je even niet op?

De PhD comics “Piled Higher and Deeper” heeft er een serie comics over gemaakt.

Verder lezen De cult van de labjas

Overpeinzing van de dag

Als je door de Scheikundejongens heen zou scrollen, kom je niet ongeregeld lange lappen tekst tegen. Vandaag een korte overpeinzing. Een overpeinzing voor iedereen, die voor veel mensen iets anders zal betekenen en die je iets anders kan leren. In het geval dat je het er niet mee eens bent, hoor ik dat natuurlijk graag in de commentaren hieronder. Een vertaling van een citaat van Nobelprijswinnaar Roald Hoffman:

“Als ik scheikunde aan buitenstaanders probeer uit te leggen, heb ik grofweg drie soorten publiek: de man op de straat, mede-academici in de geesteswetenschappen en natuurkundigen. Alledrie de soorten publiek weten even weinig van scheikunde, maar het lastigste publiek is toch wel de natuurkundigen, omdat zij denken dat ze het begrijpen, maar dat doen ze niet.”

Via de Curious Wavefunction

Talent op zaterdag

Allereerst wensen de Scheikundejongens jullie allemaal een gelukkig 2011 toe. Het Internationale Jaar van de Chemie is begonnen en we hebben er zin in. Gerelateerd hieraan heeft de Universiteit Utrecht een interview bij mij afgenomen dat vandaag op de “Talent op Zaterdag”-pagina staat (originele interview en permalink). Without further ado:

Zaterdag – Talent op zaterdag
Denk je dat studenten alleen maar studeren? Leven medewerkers alleen voor hun werk? Hoe besteden alumni eigenlijk de zaterdag? In het weekend laten onze talenten een ander gezicht zien. ‘Talent op zaterdag’ brengt de nevenactiviteiten in beeld en sluit de week passend af.Inspiratie
Anderhalf jaar geleden kwam Nivea met een deodorant met “zilvermoleculen”. Iedere chemicus krijgt kippenvel van dit soort termen: zilver vormt geen moleculen omdat het een metaal is. Een belachelijke fout. Uit frustratie, maar ook uit liefde voor de scheikunde, ben ik met een vriend van me een weblog begonnen: Scheikundejongens.nl.

Ambitie
In deze tijd is het gemakkelijker dan ooit om een mening over te brengen aan een groot publiek. Veel van die meningen zijn slecht onderbouwd, terwijl ze wel als ‘de Waarheid’ gepresenteerd worden. Onze weblog is een tegenbeweging en legt in eenvoudig Nederlands uit hoe het wél zit.

Daarnaast is er het gebrek aan leuke en laagdrempelige scheikunde. Bij het maken van alle producten in de Westerse wereld is wel een chemicus betrokken geweest. Waarom weten mensen dan nog steeds zo weinig over scheikunde? Wetenschap hoeft namelijk niet ingewikkeld te zijn, maar kan correct, interessant én simpel uitgelegd worden.

2011: Het Internationale Jaar van de Chemie
In 1911 kreeg Marie Curie de Nobelprijs voor de scheikunde. Een eeuw later vieren we dat met een jaar lang aandacht. Ik vind het belangrijk dat mensen een beter beeld krijgen van wetenschap, maar nog belangrijker vind ik de aandacht voor vrouwen in de wetenschap. Dat zijn er namelijk veel te weinig en daar moet écht iets aan gebeuren.

Aldo G. M. Brinkman is vijfdejaars scheikundestudent en samen met Mark Vis auteur op de populaire weblog Scheikundejongens.nl.

Gevaarlijk werk

Dat scheikunde gevaarlijk kon zijn, is bekend. Het was nog niet lang geleden dat de gemiddelde levensverwachting van een (organisch) chemicus significant lager lag dan die van de gemiddelde arbeider. Toch zijn er nog steeds verschrikkelijk grote gevaren in en op het lab te vinden. Daarom: bril op, labjas aan en ogen niet in je zak.

Het populaire nerd-tijdschrift WIRED magazine heeft een lijst opgesteld van de meest fantastische én gevaarlijkste wetenschappelijke beroepen. Eerst even de lijst:

  1. Astronaut
  2. Biosafety Level 4 laborant
  3. Orkaanjager
  4. Artsen Zonder Grenzen mobiel laborant
  5. Aandrijvings-ingenieur
  6. Bèta-student (master en PhD)
  7. Vulcanist
  8. Bioloog

Leg goed op: als chemici komen wij op twee plaatsen. Op 2 staat een vriendin van me, die in een lab werkt waar HIV wordt onderzocht en op 6 sta ikzelf. Wat Amerikanen grad students noemen, zijn hier in Nederland master- en PhD-studenten (aio’s). “Zelfs het meest saaie wetenschappelijke werk kan gevaarlijk zijn als je niet weet waar je mee bezig bent. Grad students over de hele wereld lopen constant het risico om het te verkloten.”

Met dit korte bericht wil ik maar zeggen: zoek uit met wat voor chemicaliën je werkt en doe altijd je labbril op. Als je geen professional bent, ben je in gevaar.

De volledige, Engelse lijst vind je hier.